darcia-miki

Wiecie co? Doszam do wnisoku, ze on mnie olewa. Obojętnie czy spojrzal się na mnie dwa dni temu, ale mnie olewa. Robi dokadnie tak ja. Zakochal się we mnie pewien chopak, ale ja go ignoruję. CZasem się na niego spojrzę ot tak, ale to nic nie znaczy. Nie zwracam uwagi pomimo, że stoi zaraz za mną...tak jak Maciej. Stoi obok mnie- nie zwraca na mnie najmniejszej uwagi. Przechodzi obok jakby mnie nie widzial. Czasem się na mnie spojrzy jak mu Dawid Bauta powie, że idę... i to wszystko. Z dnia na dzień kocham go mocniej, z dnia na dzień ból staje się coraz gorszy... mimo to nie przestaję walczyć. Bo kocham. Za bardzo kocham, by przestać, by oddać tym samym bólem... nie potrafilabym. Cierpialabym jeszcze bardziej widząc jego ból... tego bym nie wytrzymala... No i powiedzcie co ja mam zrobić?! Ja już nie porafię normalnie funkcjonować... MACIEJ!!

Kurde zmieniłam szblon i coś mi się zaczyna p****. Szablonik całkiem fajny... jest taki tymczasowy. Póxniej zmienię go na coś bardziej odpowiedniego... ;)

Wczoraj na mnie popatrzył! Moze to i głupio brzmi, ale ja naprawdę na to czekałam- aż doborowolnie na mnie spojrzy! Może i było to spojrzenie bez wyrazu, takie poprostu... ale na mnie! Chwilę na niego popatrzyłam, odwróciłam się i udawałam, ze szukam czegoś w torbie. Inga, która stała do niego przodem i informowała mnie kiedy się popatrzy. Patrzył co chwile, ale z kolegami i głupim uśmiechem. Dzisiaj dowiedziałam się od Natalii, ze kiedy wczoraj wychodziłyśmy z hali do szkoły, na schodach stali Dawid B. i chyab Piotrek z jego klasy. Za mną wychodził sam Maciek. Popatrzyli na mnie, póxniej na niego i zaczęli się śmiać. Podobno coś tam komentowali, ale bez podtekstów. Kiedy weszłam dziś do budy i szłam po schodach, przede mną szedł Dawid B. Kiedy usłyszał mój głos (razmawiałam z dziewczynami) odwrócił się i uśmiech wykwitł mu na ustach... nie oddałam, bo obserwowałam go kątem oka... Szkoda tylko, że to nie Maciek a jego koledzy cały czas się na mnie gapią. I szkoda, ze się ze mnie nabijają, ale cóż... przynajmniej o mnie wie! To też się liczy... zobaczymy jak to się dalej potoczy!

Dzisiaj mnie załamał (Maciek). Najpier minęliśmy się kiedy wracałam z hali do szkoły (on odwortnie). Niestety tak jak się spodziewałam- spuścił głowę i szybko przeszedł obok. Później przechodziliśmy obok siebie na korytarzu...to samo. No i jak tu się nie załamać? To pewno przez to ze kolega powiedział mu ze chcę z nim chodzić (a on mi się tylko PODOBA). Teraz juz cała szkoła wie...wrrr. Poza tym wczoraj ktoś powiedział mi że mnie kocha, ale jakoś nie za bardzo się tym przejęłam. Oczywiście chłopaczek fajny, ale nie mam jakoś ochoty na nawiazanie "bliższego kontaktu". Przede wszystkim to nie Maciek- to jego podstawopwa wada. Całe szczęście jutro basen- jedziemy do Leszna. Będzie mnóstwo fajnych ludzi...niestety ci gorsi też będą. Sama nie wiem czy chciałabym żeby ten Maciej jechał czy nie... moze lepiej zostawić go w spokoju...nie. NIE MA MOWY! Jak już zaczęłam to skończę. Jedziemy razem na obóz w ferie...pozanmy się i może mnie polubi...chociaż tyle...zawsze coś. ;) Dobra kończę, bo musze jeszcze przygotować się do egzaminu z polskiego który jutro piszemy. Zostanie on wysłany do Gdyni, a wyniki będą podane później...i tak w całej Polsce...Pa!

Założyłam tego bloga bez wiedzy kogokolwiek. A to po ty bym mogła swobodnie pisać bez obawy, ze ktoś to przeczyta. Blog będzie raczej poświęcony jednej osobie, której imię widnieje w nagłówku. Jest to chłopak o 2 lata starszy ode mnie i nie za bardzo wiem jak go "zdobyć". Co prawda podoba mi się narazie tylko z wyglądu, ale mam ochote go poznać bliżej....ale jak? Przedstawię też tutaj wiersze które lubię-te znalezione i własną twórczość...co prawda może nie jestem poetką ale liczy się intencja ;)